VII Płacz demona - Oto wkracza Uzu!

Shi:Tom nocie dedykujemy Kimiko vel Pierniczek, która dała nam bardzo pozytywny komentarz i wszystkie mamy chper zaciesz.
Nobi-chan: Mamy nadzieję, że będzie więcej takich komow.
Shi: I jeszcze raz prosimy: KOMENTUJCIE!!!
Nobi-chan: A i Pe.eSiak: Nocia trochę krótka

VII Płacz Demona - Oto wkracza Uzu!

Postacie stojące w oknie były kobietami. Jedna była wyższa, a druga niższa. Mlodsza była dość drobna i była uczesana w dwie bardzo długie kitki. Druga nosiła najprawdopodobniej kimono. Tylko tyle można było wywnioskować, gdyż kobiety stały w słońcu
~Kuso!~ Kuamnie przypomniał się poranek.

/Kurama - poranek/

 Słońce wpadło do kawalerki pewnego blondyna, w której aktualnie spał jego bjuu. Lisek otworzył jedno oko. Popatrzył nim w lewo. Otworzył drugie oko. Popatrzył nim w prawo. I zez mu wyszedł.
~Już ranek?~ zdziwił się głupio. Po chwili zmienił się w swoją ludzką posta i usiadł na łóżku przeciągając się. Wstał i podszedł do okna. Wiągnął zapach wioski.
~Ehh... nic mi się nie chce. Mógłbym tak się lenić przez cały dzień.~ pomyślał. Wstał jednak i podszedł do szafy. Zaczął powoli ubierać się w swój obecne ubrania, czyli standardowy strój shinobi. Czarna bluza z kołnieżem i tego samego koloru spodnie. Założył kamizelkę, a na ramie ochraniacz ze znakiem liścia.
Wyszedł z kawalerki swojego sakryfikanta jak zwykle przez okno. Znów wciągnął zapach Konoha-gakure.
~Zaraz!~ pomyślał. Poczół w nozdrzach dziwny słodkokwaśny zapach dobrze mu znanej chakry.
~O FUCK!~ pomyśłał i popędził w stronę Akademii
~Muszę ostrzec tego małego obrażonego na cały świat gnojka~

/Akademia/

Nagle postacie podskoczyły i rzuciły się na Naruto i Kurame.
 - NARUTO! - wrzasnęła WYŻSZA cała szczęśliwa.
 - KURAMA! - krzyknęła NIŻSZA z takim samym uczuciem.
Po chwili chłopcy leżeli na ziemi w objęciach dziewczyn, które wykrzyczały ich imiona. Teraz, skoro promienie słońca już nie przeszkadzały, można było zobaczyć je w pełnej krasie.
Starsza kobieta miała zielone oczy zupełnie jak Kurama, czerwone włosy zupełnie jak Kurama, bladą skórę zupełnie jak Kurama i była dziewczyną zupełnie jak tff... Część krwawych włosów była związana w coś na kształt koka, a reszta dłuższych w kitkę i opadała na ramiona. Kobieta była ubrana w czerwone kimono z wyszytym z tyłu lisem.
Druga dziewczyna miała lazurowe oczy i złote długie włosy związane w dwie kitki. Zgrabny nosek był lekko zadarty do góry. Była na tyle drobna, że można by pomyśleć, że ma dziesięć, góra jedenaście lat. Miała na sobie za dużą męską pomarańczowo-czarną bluzę, że nawet jej ręce z rękawów nie wystawały. Oprócz tego miała na sobie czarne zwykłe spodnie shinobi i przepaskę genina na szyi. Obrazek przedstawiał dwie góry z których wypływała rzeka.
 - Tęskniłam braciszku! - krzyknęły im prosto do uszu w tym samym czasie. Starsza tuliła do siebie Naruto, a Młodsza ciągnęła Kuramę za jego długie włosy.
 - Nienawidzę cię. - warknęli, również w tym samym momencie chłopcy.
 - No widzisz, ja ciebie też. - mówiąc to, w tym samym czasie, walnęły ich po głowach.
Wszyscy uczniowie jak i nauczyciel stali w osłupieniu i przyglądali się temu zszokowani.
 - Kim panie są? - spytał w końcu Iruka.
 - Ahh... Zapomniałyśmy się przedstawić.
 - Jestem Uzu Uzumaki - siostra bliźniaczka Naruto. - przedstawiła się blondynka.(UWAGA! Jeśli ktoś jest spostrzegawczy to zauważył, że Uzu ma na nazwisko Namizake. *Patrz obok - jaźń 4* Ale Uzu po prostu maskuje ten fakt by być blisko Naruto*jako siostra. Bez podtekstów proszę*)
 - Jestem Ake Uzumaki - siostra bliźniaczka Kuramy, miło mi poznać. - powiedziała starsza z uśmiechem.
~A więc o to mu chodziło gdy powiedział Krwawy wir (Ake no Uzu w dosłownym tłumaczeniu z japońskiego to krwawy wir).~ pomyślał Sasuke. Uśmiechnął się. Pierwszy raz od tak dawna uśmiechnął się. Sam nie wiedział dlaczego.
 - Jesteś geninem? - spytał Iruka.
 - Hai. Z Kawa-gakure. - mówiąc to zasalutowała, a kilka osób zaśmiało się.
 - Co tu robisz?
 - Odwiedzam brata. TU się urodziłam i chcę TU wrócić. Wróciłam, gdyż nie jestem już zakładnikiem politycznym w negocjacjach kraju Ognia i Rzeki. Mam pisemną zgodę Lorda Feudalnego na mój poprawnie polityczny powrót. - powiedziała i wyszczerzyła się w uśmiechu. Kilka osób popatrzyło na nią w szoku. Mogli oczywiście uznać, że jest nienormalna (Shi: jak cała ta rodzina. Uzu*bulwers*: Hej! Shi: No, co? Mam kłamać? Czego ty od mnie wymagasz?), a jednak jej wierzyli.
 - Za dużo gadasz Uzu. Poza tym miałaś przebywać w Kawa-gakure do końca.
 - Chciałam się szybciej z wami zobaczyć, a Staruszek stwierdził, że dopiero mnie wypuści jak stanę się geninem, więc szybciej przystąpiłam do egzaminu. - powiedziała lekko zła, że brat wcale tak bardzo się nie cieszy na jej widok.
 - TO CO? - wydarła się Ake - pokażecie nam wioskę.
 - Hmm... - zamyślił się Naru - Ja mam jeszcze lekcje, ale Kurama chyba jest wolny, więc zapewne z chęcią to zrobi. No już, idźcie.
 - Okej! - krzyknęły - Chodź Kuruś! - Pociągnęły biednego mężczyzne w kierunku okna.
Czerwonowłosy pokazał gestem ręki pokazał mu "już nie żyjesz." ale Naruto nie za bardzo się tym przejął.
 - Ale wiesz, że później to ty będziesz maltretowany? - spytała na odchodne blondynka.
 - Urusai...(zamknij się) - powiedział pod nosem.
 - Słyszałam. - powiedziała i pokazała język. Po chwili razem z Ake wyskoczyły przez okno(pamiętajcie - czwarte piętro)

/Sasuke/

~Boże święty, co to jest?~ pomyślał przerażony. Na języku dziewczyny był znak kanji. Było to jakby wgłębienie i wydawało się, że krwawi. Po chwili Sasuke zauważył, że jednak nie, ale i tak był przerażony.
~Jak ona mogła sobie coś takiego zrobić?~ pomyślał. ~Zaraz! Dlaczego ja ciągle na nią patrzę?~ Odwrócił wzrok od blondynki jednak nie na długo, po chwili znów na nią spojrzał. Niestety już jej nie było. Popatrzył na Uzumakiego, który odetchnął z ulgą gdy tylko dziewczyny opuściły sale.

/Kiba/

~Co to było? Dziwne i niespodziewane.~ Najbardziej zdziwiło go to, że od wejścia Kuramy Akamaru zaczął skomleć. Bał się? A gdy tylko weszły pozostałe przedstawicielki klanu Uzumaki, pies zaczął się kulić.
~Co się dzieje z tym psem?~ pomyślał. Nie potrafił dopuścić do siebie myśli, że obok niego stali potężni shinobi.

/Kurama/

W życiu nie pojmie jak jego siostry to robią. On gdy tylko zeskoczy z dużej wysokoci na końcu musi się trochę "zdepikselować"(chodzi o to co z robił w rozdziale 4), a one delikatnie jak motyle opadły na ziemię.
~Nigdy nie będę tak umiał.~
 - No to gzie idziemy? - spytała Ake i uśmiechnęła się w ten swój niepowtarzalny sposób. Kurama też się uśmiechnął. Wyżczesz jego siostry... no nie dokońca, ale o tym może później. Wyżczesz jego siostry był naprwdę cudowny w każdym znaczniu tego słowa.
 - Tam gdzie sobie rzyzysz... skarbie.

/Akademia/

 - Uff!!! - odethnął z ulgą Naruto. Wszyscy spojrzeli na nigo. - Hinata. - zawołał do dziewczyny.
 - Tak, Naruto? - spytała udając, że nic ją nie obchodzi to co się wydarzyło.
 - Gdzie mamy następną lekcję?
 - Na dworze - sparing shinobi.
 - OK! To co idziemy - spytał i podszedł do okna.
 - Czekaj gdzie ty... - nie skończyła, bo chłopak złapał ją za nadgarstek przyciągną do siebie, wziął na ręce i wyskoczył przez okno.
 - AAAAAAAAAAAAAAA!!! - wrzasnęła przerażona Hinata.
 - Nie mów, że się boisz. - powiedział Naruto tuż przed tym jak stanął na ziemi. Postawił Hyuugę na ziemi.
 - Żartujesz? - spytała tak jakby uważała go za niedorozwój, który najwyraźniej nie rozumie co właśnie przeżyła. Uśmiechnęła się jednak zaraz szeroko. - BYŁO SUPER!