VIII Placz demona - Naprawdę jesteś dziwny.

Shi: Nie wiem jak wy, ale ja myślę, że finałowa bitwa (Naruto vs. Sasuke) (jeśli w ogóle do niej dojdzie) to będzie w Dolinie Końca. Obaj umrą, a Naruto zostanie okrzyknięty bohaterem (Sakura twierdzi, że Naru coś ukrywa, więc chyba to nie to. Jest jeszcze druga, moja wersja) lub obaj przeżyją, Naruto zostanie Hokage i ożeni się z Hinatą.
Nobi-chan: Właśnie, na pewno z Hinatą. W ostatnim endingu Shippuudena są pokazane przedewszystkim dwie dziewczyny - Hinata i Sakura. Są także Naru i Sasek. Wiecie, Sakurę to mogła bym jeszcze zrozumieć - team 7, ale Hinata? Coś jest na żeczy.
Shi: A co wy o tym myślicie?
Nobi-chan: A czytaliście już Naruto 585?
Shi: Nie wiem jak wy, ale ja przez cały ten czas zastanawiałam się dlaczego wśród umarlaków nie ma piątki dźwięku...
Nobi-chan: Zaciesz! Love ever!
Shi: A ty czego cieszysz ryj?
Nobi-chan: Nie bądź wulgarna. Jeszcze jedno. Narracja o teraz będzie... trochę inna.
Shi: Nie łatwiej powiedzieć pierwszoosobowa?
Nobi-chan: Ni~ie...

VIII Płacz demona - Naprawdę jesteś dziwny.

/Hinata/

 - No to się cieszę, że ci się podobało. - powiedział Naruto z uśmiechem.
 - Ale przez ten twój pośpiech zapomniałam wziąć kunai i shurikenów. - zauważyłam
 - A sorki. - powiedział z udawaną skruchą mój ideał. - Skoro to moja wina to ci je przyniosę.
 - Nie nie musisz... - ale chłopaka już nie było. Przez chwile jak głupia rozglądałam się dookoła w poszukiwaniach Naruto. Po nagłym przypływie olśnienia popatrzyłam w górę. Naruto stał tam skąd wcześniej zeskoczyliśmy. Nagle wskoczył do klasy, a po chwili z niej wyskoczył.
 - Proszę. - powiedział podając mi małą torbę z shurikenami i kunaiami.
 - Czy wszyscy w twojej rodzinie codziennie skaczą i wskakują na czwarte piętro? - spytałam unosząc jedną brew do góry.
 - Czasami nam się zdarza.
 - Jasne...
 - Wiesz, wydaje mi się, że trochę się zmieniłaś. - powiedział błękitnooki. Poczułam, że palą mnie policzki - Albo i nie. - powiedział Naru z uśmiechem zanotowują fakt mego stanu emocjonalnego.

/Sasuke/

Wszyscy podbiegli do okna jakby chcieli się upewnić czy na pewno wyskoczyli.
~Bakayaro!~ pomyślałem.~Wkurza mnie. Jest naprawdę... Ehh... Ciężko mi to przyznać, ale...~ nie zdążyłem nawet dokończyć myśli.
Nagle przez okno z powrotem wskoczył Naruto. Wziął coś z ławki jego i Hinatay i znowu wyskoczył. Nawet mnie to zaskoczyło, ale nie zaprzątałem sobie tym długo głowy. Wyszedłem z klasy i poszedłem na dół na pole przed Akademią. Bliżej ogrodzenia przy wielkim drzewie na huśtawce siedział Naruto, a obok niego, na ziemi, Hinata. Podszedłem do nich i usiadłem obok Hyuugi.
 - U ciebie to normalne? - spytałem.
 - A co? - zdziwił się blondyn.
 - No to skakanie z DUŻEJ wysokości. - specjalnie podkreśliłem słowo "dużej".
 - No wiesz... Komu by się chciało biegać po schodach? - mówiąc to uśmiechnął się.
 - Naruto-kun - odezwała się Hinata. - Czy mógłbyś mnie tego nauczyć? - spytała.
 - Jasne. To jedna z prostszych technik. - odpowiedział dziewczynie, po czym zwrócił się do mnie. - Sasuke, sorry za to co było wczoraj w klasie.
 - Dobry jesteś. Jesteś naprawdę mocny. - nie miałem ochoty tego mówić, ale cóż... -  Chciałbym spróbować zmierzyć się z tobą w dzisiejszym sparingu shinobi.
 - Okey. Mi tam wszystko jedno. Umiesz walczyć kataną? - spytał nagle.
 - Yym... troszeczkę.
 - No, czyli tego nie będę mógł użyć - kiedy to mówił odpiął pochwę z mieczem, które miał przyczepione na plecach.
 - Umiesz się tym posługiwać? - spytałem.
 - Bardzo mądre pytanie panie Uchiha - nie znam się na szermierce, noszę przy sobie katanę i jeszcze pytam czy ktoś się ze mną nie zmierzy. - odpowiedział z sarkazmem. Poczułem, że moje policzki palą z wściekłości.
 - No to pokaż coś jak takiś kozak?
 - Prowokujesz mnie?
 - Nazywaj to jak chcesz.
 - Wiesz, wole nie pokazywać moich umiejętności poza walką. Jak się nauczysz podstaw szermierki to do mnie przyjdź... - powiedział to i odszedł razem z Hinatą na środek pola, bo już się zaczynały zajęcia.

/Hinata/

 - Dobrze. - rzekł Iruka. - Jako, że za dwa dni egzamin  końcowy, ten SS(Sparing Shinobi) będzie wyglądał trochę inaczej. Macie użyć jak najwięcej jutsu. Możecie używać wszystkie jutsu, które znacie, łącznie z tymi, których nauczyli was rodzice jako członkowie klanu. Każdy walczy z każdym. Ten, kto wygra przynajmniej dwie walki, przechodzi do dalszej rundy. W przypadku remisu będą dogrywki. Podzielimy się na grupę męską i żeńską. (Shi: Szowinista.). Jest was 5 dziewczyn i 10 chłopaków. Na pierwszy ogień idą... Hinata Hyuuga i Otoha Mirā. Naprzebiwko Hyuugi stanęła młoda dziewczyna o szaroniebieskich oczach i jasnych blondbiałych włosach.
 - Byakugan. - aktywowałam swoją linię krwi. Na skroniach pojawiły się małe żyłki, a źrenice, które zazwyczaj nie były widoczne, teraz dobrze się wyróżniały.
Otoha wyjęła kunai i wsadziła do sobie pomiędzy zęby. Zaczęła układać pieczęcie.
 -  Pięć luster grzechu. Mōsō no jutsu(technika ułudy - genjutsu)
Poczułam ból w czaszce. Kompletna cisza, pustka. Zrozumiała, że straciłam zmysł słuchu. Został mi wzrok i to nie byle jaki. Nagle genjutsu wezbrało na sile i poczułam, że odpływam i to dosłownie. Przede mną było może. Zamknęłam oczy, bo i tak nie mogłam ich użyć i dezaktywowałam Byakugna.
~Fuck!~ pomyślałam. Dałam się złapać w genjutsu klanu Mirā.~Nic nie słyszę i nic nie widzę. Nawet jak się poruszę to to nic nie da.~
~Spokojnie, Hinata.~ usłyszałam głos w swojej głowie
~Naruto! Co ty tu...~
~Spokojnie. Pomogę ci...~
~Ale...~
~Ale, to są dwie. Jedna ma kota, a druga nie.
~Tak, tak! Sierotka Ma rysia, Radio Ma ryja, a telewizor antenę!~
~Sama poprosiłaś mnie bym cię nauczył tamtej techniki~
~Co te dwie rzeczy mają ze sobą wspólnego?~
~Wkrótce zrozumiesz. A teraz. Zgromadź chakre i powoli wypuść. Tylko pamiętaj by chakra była bardzo skondensowana.~
~Hai!~
Złożyłam ręce i zaczęła szybko gromadzić chakrę i po chwili powoli ją wypuszczała. To było jakby sieć.
~Co to? Tarcza? Naruto. Co teraz?~
~Musisz bardziej rozszerzyć tą jak ty to nazwałaś "tarczę". Pochłoń tych co znajdują się na polu.~
Skupiłam się i powoli rozszerzałam tarczę. To było niesamowite. Mój słuch zniknął w genjutsu, ale teraz słyszałam szepty wszystkich, którzy się wokół mnie znajdowali.
 - Otoha jest świetna. Zaraz ją dopadnie, a ta się nawet nie kapnie...
 - Seneii, kto będzie następny...
 - Chouji, znowu jesz chipsy...
 - Chciałbym być chmurą...
Ale nie to było najbardziej niesamowite. Wszystko, co znajdowało się w promieniu tej "tarczy" było jakby rejestrowane. Każdy najmniejszy ruch. Nagle poczułam, że ktoś za nią próbuje się zamachnąć. Odwróciła się i złapała dziewczynę za rękę, podcięłam nogi, a dziewczyna z hukiem wylądowała na twardej ziemi. Rozproszona Otoha nawet nie wiedziała, że zdjęła genjutsu. Odzyskałam wzrok wyjęłam kunai i przyłożyłam do szyi dziewczyny.
 - Wygrywa Hinata Hyuuga. - oznajmił Iruka.
Wstałam i podbiegła do Naruto i już chciałm dać mu buziaka w policzek w podzięce, ale się powstrzymałam. Stanęłam tylko na palcach i szepnęłam do jego ucha krótkie i treściwe "dziękuję".
 - Świetnie Hinata, choć nie używałaś technik to dobrze udawałaś złapaną w genjutsu. Najwyraźniej cię nie trafiło. Otoha, musisz popracować nad swoją techniką. Wiem, jak jest silna, ale nie trafia tam gdzie trzeba. - powiedział. Otoha podeszła do mnie i spytała:
 - Jak to zrobiłaś?
 - Co?
 - Wiem, że trafiłam. Nie mogłaś widzieć, więc dezaktywowałaś swoje Doujutsu. Jak przełamałaś moje Mōsō no jutsu.
 - Nie wiem. - skłamałam. - może się pośpieszyłaś.
 - No cóż, nieważne. I tak miałam nad nim popracować.
Gdy tylko dziewczyna odeszła Naruto przybliżył się do mnie
 - Kłamczucha.
Spłonęłam rumieńcem
 - Wolałbyś żebym powiedziała prawdę.
 - A czy ja powiedziałem, że nie lubię takich ludzi...
 - Naprawdę jesteś dziwny.
 - Dziękuję...
Po chwili usłyszeliśmy głos Iruki.
 - Następna walka: Kiba Inuzuka i Sasuke Uchiha.

/Kiba/

~Świetnie, no! Mam walczyć z panem jestem-wielki-Uchiha-super-ekstra-mega-giga-i-kozacze-a-jak-nie-to-nasz-w-ryj! No zajebiście!~
Stanąłem naprzeciw tego osobnika i zdjąłem z głowy Akamaru.
 - Akamaru, wiesz co masz robić?
 - Auł! - zaszczekał mój brat.
Sasuke stanął naprzeciw nas i wyglądał jakby cały świat miał w dupie.
 - Zaczynajcie.
Akamaru zmienił się we mnie, rzuciłem kulkę dymną, by nie wiedział, który jest który. Już chciałem zaatakować, kiedy usłyszeliśmy:
 - Katon gokakyu no jutsu.
Oślepiło mnie światło. Nic nie widziałem, ale na szczęście płomienie do nas nie dotarły i niepodpaliły. Po chwili usłyszałem skomlenie Akamaru. Gdy znów zacząłem normalnie widzieć poczułem chłód metalu na szyi. Przebiegł mnie dreszcz.
 - To koniec. - szepnął Sasuke
 - Wygrywa Sasuke Uchiha. - po tych słowach do moich uszu dobiegły piski tych głupich lal.

/Sasuke/

Widzę, że pan Iuzuka wcale nie jest zadowolony z faktu, że będziemy walczyć razem. Ja zresztą też. Nie to, że jestem jakiś hmn... Chodzi o to, że wolałbym walczyć z kimś innym. Zdjął tego swojego futrzaka imitującego czapkę i postawił na ziemi. Dobrze wiem, że walczą razem. Akamaru zmienił się w swojego pana dla zmyłki. Chwile potem Kiba rzucił kulki dymne tak, że ledwo coś widziałem.
~No co, ni ma rady.~
 - Katon gokakyu no jutsu.
 - Dym zaczął powoli znikać. Po mojej prawej stronie stał jeden Kiba i przecierał sobie oczy, ale jakoś tak dziwnie.
~To pewnie on jest psem.~ pomyślałem i zaatakowałem. Już po chwili usłyszałem skomlenie, a z kłębów dymu wyłonił się leżący biały piesek.
Wyjąłem kunai i podbiegłem do drugiego i prawdziwego Kiby, którego właśnie zobaczyłem. Ten też przecierał sobie oczy. Może to prawda, że "jaki właściciel taki pies", czy coś takiego... zresztą nieważne. Przyłożyłem kuna do jego gardła.
 - Wygrywa Sasuke Uchiha. - powiedział Iruka, a po chwili usłyszałem te irytujące piski.
~Kami-sama, proszę, uwolnij mnie od nich.~

/Naruto/

- Dziękuję...
Pogłaskałem Hinatę po głowie.
Po chwili Iruka-sensei zapowiedział następną walkę.
 - Następna walka: Kiba Inuzuka i Sasuke Uchiha.
Przypatrywałem się tak przez jakiś czas, ale po chwili straciłem zainteresowanie. SS w Konoha-gakure stoi na powalająco niskim poziomie. Jak zostanę Hokage to wprowadzę wiele zmian... Kurcze, jakby o tym pomyśleć to marze o tym jak głupi, heh... Ale co tam.
 - Naruto-kun - posłyszałem nagle.
 - Tak, Hinata?
 - Zraz będzie twoja kolej?
 - Skąd wiesz?
 - Patrzyłam w listę... - przyznała i zarumieniła się.
Heh, jak byłem dzieciakiem to chciałem mieć powodzenie wśród dziewczyn, ale teraz... Nie... Bo niby co mi to da? N właśnie, nic. Ale Hinata, ona to co innego. Miła, dobra, odważna, wojownicza, ładna, wspaniała... czekaj wróć! Ogólnie Hinata jest spoko.
 - Nieładnie, bardzo nieładnie...
 - Ha ha ha. Bardzo śmieszne.
 - No wiem :D
Po chwili tak jak przewidziała Hinata nadeszła moja walka.
 - Kolejna walka: Naruto Uzumaki i Shino Abunabe
Odetchnąłem i wstałem. Przede mną stał dość wysoki, ale niższy ode mnie chłopak o czarnych włosach. Miał na oczach czarne okulary. Hmm... czyli Robale. No to co? Zaczynamy?